ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, Ο ΠΑΠΑΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ
Από το περιοδικό ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μηνός Ιουνίου 2008, ευχαριστούμε τον κ. Πολίτη Χρήστο για το κόπο που κατέβαλλε για να το λάβουμε στην ιστοσελίδα μας.
” Η συμπεριφορά του πατριάρχου Βαρθολομαίου γενικά είναι το επιεικέστερο απαράδεκτη. Εκμεταλλευόμενος το ψιλό και χωρίς αντίκρυσμα αξίωμά του ως πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, υπο τις σημερινές συνθήκες, αναμιγνύεται σε όλα και αυθαιρετεί, λές και η Εκκλησία είναι ιδιοκτησία του.
Αναμιγνύεται και αυθαιρετεί στα δόγματα της πίστεως, στις σχέσεις του με τον αντίχριστο, κατά τους αγίους μας, πάπα και τους αρχηγούς των θρησκειών του ψεύδους και της πλάνης, στο χώρο της Εκκλησίας της Ελλάδος και άλλων ορθοδόξων Εκκλησιών, στις εκλογές μητροπολιτών, στην εκδίκαση εκκλησιαστικών υποθέσεων και σε πολλά άλλα σοβαρά εκκλησιαστικά ζητήματα.
Αναμιγνύεται ακόμη και σε καθαρώς κοσμικά ζητήματα, όπως είναι το άθεο κίνημα της οικολογίας. Διακατεχόμενος από αίσθημα μειονεξίας για την παντελή έλλειψι ποιμνίου, επιδιώκει να προσεταιρισθή τη στήριξι των πολλών, προβάλλοντας οικολογικά ενδιαφέροντα. Η συμπεριφορά του είναι πάντοτε ύποπτη και επικίνδυνη για την Ορθοδοξία.
Ο Βαρθολομαίος αντί να κλαίη και να θρηνή ακατάπαυστα, διότι είναι ο πιο αξιοδάκρυτος πατριάρχης της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης βυζαντινής αυτοκρατορίας, αντί να έχη συναίσθησι ότι είναι μετέωρος, όταν το ποίμνιό του δεν υπερβαίνη τους 100 εκκλησιαζομένους κατά Κυριακήν, αντί να έχη επίγνωσι ότι, αν ποτε, μη γένοιτο, η Τουρκία απαγορεύση την είσοδο των Ελλήνων εκδρομέων στη χώρα τους, θα λειτουργή με τους τέσσερεις τοίχους του πατριαρχικού ναού, ο από πάσης απόψεως θλιβερός Βαρθολομαίος ζή στον κόσμο της φαντασίας του, τρέφοντας για τον εαυτό του ιδέα μεγιστάνος της Εκκλησίας, προκαλώντας κλαυσίγελο.
Οσον αφορά στα δόγματα διακηρύττει ότι δεν υπάρχουν δόγματα και ως εκ τούτου οι διαφορές ανάμεσα στις τρείς δεκάδες χριστιανικές αιρέσεις προς τη μία αγία καθολική και αποστολική Εκκλησία είναι ανύπαρκτες. Δεν υπάρχει διαφορά στο βάπτισμα. Ως πατριάρχης έχει δώσει γραμμή στις μητροπόλεις της Ευρώπης και της Αμερικής να μην αναβαπτίζωνται οι εκ του παπισμού και προτεσταντισμού προερχόμενοι στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Πιστεύει επίσης ότι δεν υπάρχουν τριαδολογικές, χριστολογικές και εκκλησιολογικές διαφορές. Δεν υπάρχουν διαφορές ερμηνευτικής προσλήψεως πάνω στα παλαιοκαινοδιαθηκικά ιερά και θεόπνευστα κείμενα, ούτε πάνω στους ιερούς κανόνας των οικουμενικών και τοπικών συνόδων. Ολα αυτά, λέει, έχουν θεσπισθή κακώς από ανθρώπους που είχαν περιπέσει σε ψυχολογικές αγκυλώσεις, δεν είχαν αντιληφθή το οικουμενικό πνεύμα του Χριστιανισμού και έγιναν αιτία να διασπασθή η Εκκλησία, αμαυρώνοντας ο κύριος αυτός τη μνήμη χιλιάδων μαρτύρων και αγίων πατέρων της εκκλησίας, που συγκρότησαν οικουμενικές συνόδους και συνέταξαν ιερούς κανόνας, καταδικάζοντας τους ποικιλώνυμους αιρετικούς και ασεβείς. Ο μόνος που αντιλήφθηκε το πράγμα είναι ο ίδιος.
Επρεπε να περάσουν δύο χιλιάδες χρόνια, για να γεννηθή ο Βαρθολομαίος Αρχοντώνης, για να μας υποδείξη ότι πρέπει να πάρουμε στο χέρι ένα μολύβι για να διαγράψουμε με ένα τεράστιο Χ όλη την ορθόδοξη χριστιανική γραμματεία, για να προκύψη κατά την σοφιολογιωτάτην κάραν του ο «πραγματικός» Χριστιανισμός!
Οσον αφορά στο ζήτημα των σχέσεών του με τον παπισμό ο κ. Βαρθολομαίος έχει και πάλι τις ιδιοληψίες του. Κατ’αυτές, η Ορθόδοξη Εκκλησία πρέπει ν’ αρθή σ’ ένα υπερδογματικό και υπερεκκλησιαστικό επίπεδο, να δεχθούμε το φιλιόκβε, το παπικό πρωτείο και όλες τις αιρεσχελίες του ειδωλολατρικού παπισμού, να υποταχθούμε στη στυγνή δικτατορία του δεινού Ράτσιγκερ, για να συντελεσθή η ένωσι του χριστιανικού κόσμου. Είναι ντροπή, φρονεί ο Βαρθολομαίος, στον 21ο αιώνα, όταν τα κράτη της Ευρώπης και όλoυ του κόσμου συνάπτουν οικονομικές, νομοθετικές και πολιτικές ενώσεις και ομοσπονδίες, να είναι διηρημένος ο χριστιανικός κόσμος, προβάλλοντας διαφορές αντιλήψεων. Πρέπει πάση θυσία να γίνουμε ένα με τον
παπισμό ! Για την επίτευξι αυτής της «ενώσεως» ο Βαρθολομαίος κινεί γή και ουρανό.
Επισκέπτεται τον αιρεσιάρχη πάπα στο Βατικανό τακτικά με προκατασκευασμένες ευκαιρίες, καλεί αυτός τον πάπα των παπικών στην Κωνσταντινούπολι, παρακολουθεί και συμμετέχει σχεδόν εξ ολοκλήρου στις παπικές λειτουργίες, όπως και ο αντίχριστος πάπας στην Κωνσταντινούπολι στην ορθόδοξη θεία λειτουργία, εμφανίζεται σε δημόσιες κοινές παπότροπες θεατρινίστικες εμφανίσεις με τον πάπα και φωτογραφίζεται σε κίνησι κοσμικού χορού, κηρύττει ότι πρέπει το συντομώτερο να φθάσουμε στο κοινό ποτήριο με τους παπικούς (να μάθουμε δηλαδή να μασούμε την όστια), πρέπει να πέσουν και οι εναπομείνασες περιχαράξεις και αντιστάσεις εκ μέρους των «ολίγων» στενοκεφάλων ορθοδόξων χριστιανών που αντιδρούν στα «προοδευτικά» του βήματα για τη ένωσι. Πρέπει;
Οσον αφορά στο κίνημα της οικολογίας ο Βαρθολομαίος προφανώς αδιαφορεί για το ότι οι οικολόγοι σχεδόν στο σύνολό τους δεν πιστεύουν ότι ο Θεός είναι δημιουργός, προνοητής και συντηρητής του κόσμου, όπως διδάσκουν οι άγιες Γραφές, αλλ’ ότι είναι αυθύπαρκτος και αυτοδημιούργητος. Οι ανά τα έθνη οικολόγοι πιστεύουν ότι ο πλανήτης μας, που κινδυνεύει άμεσα από την αλόγιστη μεταχείρισι του άφρονος ανθρώπου, θα σωθή από τον άνθρωπο, και συγκεκριμένως από τις οικολογικές οργανώσεις και τους οπαδούς των, ωσάν να είναι ημίθεοι και τιτάνες, περιπίπτοντας στην τραγική αντίφασι ότι ο άνθρωπος είναι και καταστροφεύς και σωτήρας του πλανήτου. Οι άθεοι αυτοί δεν πιστεύουν κατά συνέπειαν στην επίκλησι του Θεού για παρέμβασι. Παρά ταύτα ο Βαρθολομαίος, μόλα τα σωστά του, εμφανίζεται προσευχόμενος για την έκτακτη και απ’ ουρανού σωτηρία του πλανήτου. Και μάλιστα προσευχόμενος όχι εν ώρα κάποιας ειδικής ακολουθίας της Εκκλησίας, αλλά συμπροσευχόμενος στην ύπαιθρο, ενώπιον του ειδώλου μιάς υδρογείου σφαίρας μαζί με τους εκπροσώπους των αιρέσεων και των θρησκειών και αυτών των σατανικών, για την οικολογική «σωτηρία» του πλανήτου.
Στο διάστημα της πατριαρχίας του ο Βαρθολομαίος εμφανίζεται σαν το μοναδικό πρόσωπο του πατριαρχείου. Δίνει την εικόνα ότι υπάρχει το πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως και ο πατριάρχης του, και κανένας άλλος. Καμμία αναφορά σε πατριαρχικη σύνοδο, όπως γινόταν παλαιότερα επί πατριαρχίας προκατόχων του. Μόνο αυτός υπάρχει και αποφαίνεται και ενεργεί εφ’ όλης της ύλης. Αυτός διαχειρίζεται όλα τα εκκλησιαστικά ζητήματα. Αυτός φησί και έφα και φήσεται. Η πατριαρχική σύνοδος είναι ανύπαρκτη. Γνώμη κάποιου άλλου μητροπολίτου του πατριαρχικού κλίματος δεν ακούγεται, ούτε όνομα. Το αντίστοιχο θλιβερό μονοκρατορικό και αυθαίρετο φαινόμενο συναντάται μόνο στο Βατικανό, όπου ο πάπας των παπικών ως
άκρος εξουσιαστής και κυβερνήτης του παπικού συστήματος, διαφεντεύει σε όλα, ενώ οι περί αυτόν ανώτατοι του παπισμού είναι ανύπαρκτοι. Αντιγράφει πιστά το παπικό σύστημα, ως φαίνεται, ο Βαρθολομαίος, σε όλες τις λεπτομέρειες. Ο πιθηκισμός του είναι ανομολόγητος. Σύνοδο συγκαλεί μόνο όταν πρόκειται να καταδικάση κάποιον αγνό αγωνιστή θεολόγο και κήρυκα της εκκλησίας, όπως τον ανιδιοτελέστατο κ.Νικόλαο Σωτηρόπουλο, για να φιμώση κάθε αντίθετη φωνή προς τα καταχθόνια σχέδιά του.
Μετά το θάνατο του Χριστόδουλου και την ανοχή του νέου αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου φαίνεται ν’ ανοίγεται λεωφόρος στον κ. Βαρθολομαίο, όσον αφορά τις επισκέψεις του στις ιερές μητροπόλεις του ελλαδικού χώρου.Τα όνειρά του για μια «ουσιαστικώτερη» παρουσία του στην ελλαδική Εκκλησία γίνονται πραγματικότητα. Την πρώτη επίσκεψι πραγματοποίησε στη Λάρισα στις 15 Μαϊου. Ο Βαρθολομαίος, παρά τις προειδοποιήσεις να μην μεταβή στη Λάρισα, πήγε με αφορμή τις πανηγυρικές εκδηλώσεις προς τιμήν του πολιούχου της Λαρίσης Αγίου Αχιλλίου, για να συμπαρασταθή τον εκεί παράνομα εγκατασταθέντα μητροπολίτη Ιγνατιο Λάππα, και με την παρουσία του ν’ αναξέση πληγές χαίνουσες επί όλη τεσσαρακονταετία. Αγνόησε την προειδοποίησι της εκλεκτής μερίδας των Λαρισαίων αγωνιστών, της παρεμβολής αυτής του Κυρίου παντοκράτορος, που δίνει τη μάχη για την αποκατάσταση της εκκλησιαστικής νομιμότητος. Οι έχοντες υγιές εκκλησιαστικό φρόνημα Λαρισαίοι, παλαιοί μαθηταί του βετεράνου πρώην μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου, παρ’ όλη την αστυνομική περιφρούρησι και την εφαρμοσθείσα βαρβαρότητα, έδωσαν ισχυρό παρόν κατά του Βαρθολομαίου. Συνθήματα, όπως «ανάξιος», «εισαι προδότης της Ορθοδοξίας», «εισαι κοπέλι του πάπα», «προδότη», «είσαι αιρεσιάρχης δεν εισαι πατριάρχης»,άστραψαν και βρόντηξαν μέσα και έξω σε διάφορες θέσεις του ναού. Συλλήψεις, ξυλοδαρμοί, προσαγωγές και άλλες βαρβαρότητες και τραμπουκισμοί των αστυνομικών, δεν έκαμψαν το ηρωϊκό και αμίμητο φρόνημα των αγωνιστών. Ο Βαρθολομαίος και οι άλλοι μητροπολίτες παρ’ όλη την ισχυρή φρουρά, υπήρξαν οι φοβισμένοι και οι ηττημένοι. Η εμπειρία αυτή της αντιστάσεως ήταν πικρή εμπειρία για το Βαρθολομαίο. Και θα είναι ακόμη πιο πικρή σε τυχόν άλλη παρουσία του στον ελλαδικό χώρο, διότι, όπως πληροφορούμαστε, η αγωνιστική πλευρά ενισχύεται σοβαρώς, για να αντιτάξη αντίστασι δυναμικώτερη.
Κύριε Βαρθολομαίε, ο αγωνιζόμενος και ζών για την Εκκλησία και όχι από την Εκκλησία μαρτυρικός λαός, αποδοκιμάζει όχι το πρόσωπό σου, αλλά τις φιλοπαπικές και αυταρχικές αντιλήψεις σου.
Ο Λαός αντιδρά και δεν θα παύση να αντιδρά σε κάθε προδοτική κατά της Ορθοδοξίας κίνησί σου.
Με όλα όσα κάνεις ερήμην του λαού, που είναι η βάσι της Εκκλησίας, αποδεικνύεις ότι μόνο την Εκκλησία του Χριστού δεν εκπροσωπείς.
Χωρίς την υπογραφή και συγκατάθεσι του λαού αεροβατείς και σύ και οι κόλακές σου μητροπολίτες, που αποβλέπουν σε ίδια οφέλη.
Και άλλοι πρίν από σένα θέλησαν να χειραγωγήσουν την Εκκλησία προς τον παπισμό, αλλά το μόνο που πέτυχαν είναι να γραφή το όνομά τους στη μαύρη βίβλο.
Επανεξέτασε τα φρονήματά σου και τις κινήσεις σου.
Ο Θεός σε ανέχεται και ο λαός σε υπομένει.
Αλλά μέχρι πότε ;”