Metropolitan Christoforos’ Paschal encyclical of 2017. You may download it from here (in Greek).
www.Omologitis.org
2017 Christmas Encyclical , Metr. Christoforos (in Greek).
Metropolitan Christoforos’ Christmas Encyclical of 2017. You may download it from here (in Greek).
Paschal encyclical 2015
Metropolitan Christoforos’ Paschal encyclical of 2015. You may download it from here (in Greek).
2014 Christmas Encyclical , Metr. Christoforos (in Greek).
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ Γ Ο Χ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΝΗΣΩΝ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΔΡΕΝΙΑΣ
αµπελακια τ.κ . 18902 – ΣαλαµινοΣ
℡ 210 – 4672921
Κουβαρᾷς, Ἅγια Χριστούγεννα 2014.
Τέκνα ἐν Κυρίῳ περιπόθητα,
χάρις ὑμῖν καί ἔλεος παρά τοῦ ἐν Σπηλαίῳ τεχθέντος καί ἐν φάτνῃ ἀνακλιθέντος Σωτῆρος Χριστοῦ, ὑφ’ ἡμῶν δέ εὐχαί καί εὐλογίαι.
Ἠξιώθημεν, χάριτι Θεοῦ διά μίαν ἀκόμην φοράν νά ἑορτάσωμεν τό σωτηριωδέστατον καί μέγα γεγονός τῆς ἐνανθρωπίσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τό ὁποῖον ἐτελεσιουργήθη διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν. Ὁ προαιώνιος Λόγος σαρκοῦται, ἵνα ἀπαλλαγῇ ἡ ὑπό τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ ἠθικοῦ ζόφου, ἀνθρωπότης. Συγκαταβαίνει ὁ Σωτήρ ἡμῶν, σάρκα ἡμετέραν λαβών, ἵνα σώσῃ τόν δεδουλωμένον ὑπό τῆς ἁμαρτίας, ἄνθρωπον. Τίκτεται ἐν Βηθλεέμ, τόπον ἄσημον, καί σπαργανοῦται ἐν φάτνῃ τῶν ἀλόγων ζώων, ἵνα ἡμᾶς ἀναβιβάσῃ εἰς τήν Αὐτοῦ δόξαν καί μεγαλειότητα.
Ποῖος νοῦς δύναται νά συλλάβῃ πλήρως τήν ὑπεροχήν τοῦ μυστηρίου; Ὑπερέχει ὄντως πᾶσαν ἀνθρωπίνην ἀντίληψιν τό ὑπερφυές τοῦτο γεγονός. Γεννᾶται ὁ Σωτήρ καί ὁ προαιώνιος πόθος τῶν λαῶν ἐκπληροῦται. Γεννᾶται ὁ Σωτήρ, καί τό σκότος τό θλίβον τήν ἀνθρωπότητα παρέρχεται. Γεννᾶται ὁ Σωτήρ καί ἰδού, διανοίγονται ψυχικοί ὀφθαλμοί ὑπό τοῦ ἀενάου φωτός. Ὤ! Οἷον ἔνδοξον ὅριον ζοφῶδους παρελθόντος καί σωτηριώδους μέλλλοντος. Παρελθόντος ὅπου ὁ κόσμος διετέλη ἐν τυφλώσει, μακράν τοῦ Θεοῦ, καί μέλλοντος ἀπαστράπτων φωτισμοῦ ἐκ τοῦ φανέντος Ἡλίου τῆς δικαιοσύνης.
Ἐκ τῆς ἐξαισίου ἐκείνης νυκτός, παρῆλθον εἴκοσι καί πλέον αἰῶνες. Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἔκτοτε, ἄν καί διήρχετο ὡς ἐπί τό πλεῖστον διά συμπληγάδων πετρῶν, ἐστεραιώθη καί τό δένδρον τοῦ χριστιανισμοῦ ηὐξήθη γενόμενο μέγα καί πλατύφυλλον. Τήν πορείαν ὅμως αὐτήν ἐκτός τῶν ἔξωθεν κινδύνων, ἐτάραζον οἱ κατά καιρούς ἐμφανιζόμενοι πλάνοι, οἵτινες διά τῶν αἱρετικῶν δοξασιῶν των καί ἐκκλησιολογικῶν παρεκλήσεων προσεπάθουν νά ἀλλοιώσουν τήν ἀκραιφνότητα καί γνησιότητα τῆς πίστεως εἰς σημεῖον ὥστε μέ τόν καιρόν νά καθίσταται ὁλοέν καί περισσότερον κατανοητή ἡ ἀποκαρδιωτική ρῆσις τοῦ Κυρίου μας· «…πλήν ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἐλθών ἇρα εὑρήσει τήν πίστιν ἐπί τῆς γῆς;» ( Λουκ.18:8) .
Συλλογιζόμενοι τήν ἐποχήν μας δέν εἶναι δυνατόν νά μήν αἰσθανθῶμεν θλίψιν καί ἀπογοητεύσιν ἐκ τῆς ὑφισταμένης ἐκκλησιαστικῆς καταστάσεως. Οἱ ἐξ Ὀρθοδόξων Οἰκουμενισταί, ὁδεύουν ὀλοταχῶς πρός συγχώνευσι τῶν ἀντορθοδόξων ἐπιλογῶν των μετά τῶν Παπικῶν καί ἄλλων αἱρετικῶν. Ἀπροκαλύπτως συνεορτάζουν καί συμπροσεύχονται, ἀνταλλάσουν ὑποσχέσεις και ἀγαπητικές φιλοφρονήσεις καί προετοιμάζουν διά παραπλανητικῶν, ὡραιοφανῶν πλήν ψυχοφθόρων κηρυγμάτων τούς πιστούς των διά τήν πλήρη ἀλλοίωσι τῆς Όρθοδόξου πίστεως.
Στρέφοντες ὅμως τό βλέμμα μας καί εἰς τούς ἐμμένοντες εἰς τήν πατροπαράδοτον Ὀρθόδοξον πίστιν, αἱ διαπιστώσεις μας ὡσαύτως δέν εἶναι παρήγορες. Ἐνταῦθα, διακρίνουμε νά συντελοῦνται ἐπιπόλαιαι καί ὕποπται συμμαχίαι, ἐκεῖθεν ἀνίεραι καί άκροθιγεῖς ἑνώσεις ἄνευ κοινοῦ ὁμολογιακοῦ πνεύματος. Ἐνθάδε, ἀπεμπολοῦνται θεσμοί μέ σκοπόν τήν εὐμένειαν τοῦ Καίσαρος, ἐκεῖ παθητικές στάσεις χάριν ἰδιοτελῶν ἀπολαβῶν.
Ἑρμηνεύοντας τόν ὡς ἄνω Κυριακόν λόγον ὁ ἐν ἁγίοις πατήρ ἡμῶν Εὐσέβιος ἐπίσκοπος Καισαρείας (265-340 μ.Χ.), λέγει σύν τοῖς ἄλλοις· «Τό δέ εἰπεῖν· Ἆρα ἐλθών ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου εὑρήσει τήν πίστιν ἐπί τῆς γῆς; ἔκλειψιν δηλοῖ τῆς πίστεως, ὡς μηδένα πιστόν εὑρεθήσεται, ἤ εἴ που ἄρα σπάνιόν τινα κατά τόν τῆς δευτέρας αὐτοῦ θεοφανείας χρόνον. Ὅπερ μέγα τεκμήριον τυγχάνει τοῦ καιροῦ τῆς ἀποστασίας, ἐν ὧ σπάνιος ἔσται ὁ εὑρεθησόμενος πιστός…» (Εὐσεβίου, Εἰς τό κατά Λουκᾶ, 24:588).
Ποῖος πνευματικῶς σκεπτόμενος ἔχοντας ἰδίως κατά νοῦν τάς ἀνωτέρω ἐκκλησιαστικάς πτώσεις, δέν δύναται νά διακρίνει, ὅτι σήμερον ζῶμεν εἰς καιρόν ἀποστασίας; Ὁ ψυχοφθόρος διάβολος διακρίνων τό τέλος καί τήν καταδίκην του χρησιμοποιεῖ κάθε μέσον προκειμένου νά ἀλλοιώσει τήν ἀμώμητον πίστιν μας ὥστε διά τῆς διαβρώσεως αὐτῆς νά παρασύρει εἰς τήν ἑαυτοῦ ἀπώλειαν περισσοτέρας ψυχάς.
Ἡμεῖς ὅμως ὀφείλωμεν νά προστατεύσωμεν τάς ψυχάς μας ἐκ τῆς παγίδος ταύτης διαφυλάτοντες τήν καλήν ὁμολογίαν ἧν παρελάβαμεν ὑπό τῶν πατέρων ἡμῶν. Μήν παρασυρόμεθα ὑπό τό φαινόμενο τῆς ἰσχύος ἤ τοῦ πλήθους πού κατέχουν τινές. Ἡ Ἑλληνική ἱστορία μᾶς ἔχει διδάξει ὅτι «οὒκ ἐν τῷ πολλῷ τῷ εὔ, ἀλλ’ ἐν τῷ εὔ τό πολύ», ὁ δέ Ὁσ. Θεόδωρος ὁ Στουδίτης μέ μιάν ἁγιογραφικήν παρομοίωσιν, διακηρύσσει· «Εἷς εὐδοκιμῶν εἰς τό θεῖον, προτιμότερος ὑπέρ μυριάδας αὐθαδείᾳ σεμνυνομένους….. Ἀλλά σύ προτίμησον, εἰ δοκεῖ, τοῦ σωζομένου Νῶε, τό ὑποβρύχιον πλῆθος· ἐμοί δέ συγχώρησον τοῖς ὀλίγοις τῆ Κιβωτῶ προσδραμεῖν». Καί πιό κάτω συμπληρώνει· «οὐ τό χαῖρον καινοτομίᾳ, ἀλλά τό φυλάσσον πατρώαν κληρονομίαν…» (Θεοδώρου Στουδίτου, ἐπιστ. 48η, 280).
Πολλάς ἁγιογραφικάς καί ἁγιοπατερικάς μαρτυρίας δυνάμεθα νά παραθέσωμεν, δι’ ὧν διδασκόμεθα, ὅτι ἡ εὐλογία καί χάρις τοῦ Θεοῦ εὑρίσκεται μόνον εἰς τούς εὐσεβεῖς καί ἀκραιφνῶς πιστεύοντες εἰς Αὐτόν κἄν ἀποτελοῦν οὗτοι τό μικρόν ποίμνιον. Ἀρκοῦσι ὅμως αἱ ἀνωτέρω ἵνα διδάξῃ ἕκαστον ἐξ ἡμῶν τήν ἀναγκαῖαν διά τήν ψυχήν μας προσοχή πού ὀφείλωμεν νά δείξωμεν ἔναντι τῶν πονηρῶν καιρῶν πού διερχόμεθα ἀλλά καί τῶν ἐμφανιζομένων κατά καιρούς προβατοσχήμων λύκων, οἵτινες ἐπιδιώκουν τήν ἀλλοίωσιν τῆς πίστεως καί τήν χαλάρωσιν τοῦ ὀρθοδόξου φρονήματος τῶν πιστῶν.
Τέκνα ἐν Κυρίῳ πεφιλημένα,
ὁ παιάνας τῶν Χριστουγέννων ἄς ἠχήσει ἐντός ἡμῶν καί ἐκ τῶν καρδιῶν μας ἄς ἀναβλύσουν τά αἰσθήματα ἐκεῖνα πού μᾶς καθορίζουν ὡς τέκνα Θεοῦ, ἐκδηλώνοντας τήν ἀγάπη καί φιλαδελφία μας πρός τούς συνανθρώπους καί εἰδικότερον πρός τούς ἐν περιστάσει καί ἀνάγκῃ εὑρισκομένους ἀδελφούς μας. Σίγουρα, οἱ συνθῆκες πού βιώνουμε ὡς κράτος ἔχει φέρει σέ δύσκολον κατάστασιν ὅλους μας ἀλλά θά πρέπει νά άναλογισθῶμεν, ὅτι πέριξ ἡμῶν, εὑρίσκονται πτωχότεροι ἀπ’ ἐμᾶς τούς ὁποίους ἐκ τοῦ ὑστερήματός μας δυνάμεθα νά βοηθήσωμεν ὥστε καί ἐκεῖνοι νά αἰσθανθοῦν, ἔστω καί προσκαίρως τήν ἑορτάσιμον ταύτην περίοδον, ἡμεῖς δέ νά λάβωμεν τήν εὐλογίαν παρά τοῦ μισθαποδότου Θεοῦ.
Σύν τούτοις, εὔχομαι ἐγκαρδίως εἰς πάντας ὑμᾶς, οἱ ἅγιοι αὕται ἡμέραι ὅπως διέλθουν ἐν ὑγείᾳ ψυχικῇ καί σωματικῇ, τό δέν ἀνατέλλον νέον ἔτος 2015, ἀποβῇ δι’ ὅλους μας ἀποδοτικόν πνευματικῶν καρπῶν καί εὐλογημένον παρά Θεοῦ, Πατρός καί Υἱοῦ καί Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
Μετά τῆς ἐν Χριστῷ ἀγάπης
καί εὐχῶν
+ Ο Μητροπολίτης
Μεσογαίας και Νήσων Χριστοφόρος