Ελλάδος
1995-Σήμερα
Μετά πέντε μήνες ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος κάλεσε τον Ιούνιο του 1995 δεύτερη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου σαν συνέχεια της πρώτης, όπου ξεκάθαρα πλέον φάνηκε η κατάργηση του συνοδικού θεσμού. Εν τω μεταξύ δεν πήγε καλά η συμφωνία μεταξύ Αμερικανών και της Κιουσικής ομάδας. Κανείς δεν εμπιστευότανε τον άλλο. Από τη μία οι Αμερικανοί απαιτούσαν πρώτα να γίνει η εκλογή του Βικεντίου σε Μητροπολίτη Πειραιά και μετά η εξοστρακίση του Μητρ. Ευθυμίου και από την άλλη οι παρασύνοδος του Αρχιεπ. Χρυσοστόμου (που στη ουσία δεν θέλανε τον Επίσκ. Βικέντιο) ζήταγε από τούς δύο Αμερικανούς Επισκόπους, την πλήρη υποστήριξή τους στους στόχους τους και σαν ανταμοιβή θα έκαναν τον Επισκ. Βικέντιο,Μητροπολίτη Πειραιά. Η συνεδρίαση λοιπόν εκείνη κατέληξε να είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι με την απροκάλυπτη κατάχρηση εξουσίας του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου όπως θα δούμε πιο κάτω.
Τό πρώτο θέμα ήταν η εγκύκλιος κατά των ηλεκτρονικών καρτών. Στο θέμα αυτό συμφώνησε η πλειοψηφία των μελών της Ιεράς Συνόδου αλλά επειδή δεν συμφώνησαν οι Μητροπ. Αχαΐας Καλλίνικος, Οινόης Ματθαίος και Πενταπόλεως Καλλιόπιος έναντι των εννέα άλλων Αρχιερέων ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος απέσυρε την Εγκύκλιο. Δεύτερο θέμα και πάλι η δημιουργία Καταστατικού χάρτη παρ’ όλο πού στο παρελθόν είχε απορριφθεί δύο φορές. το θέμα μετατέθηκε σε επόμενη συνεδρίαση αντιδρώντας και πάλι η πλειοψηφία . Τρίτο θέμα η εκλογή νέου Μητροπ. Πειραιώς. Οι πλειοψηφία των Συνοδικών Αρχιερέων ψήφισαν για άμεση εκλογή αλλά δεν ήθελε ο Αχαΐας Καλλίνικος. Ο Αρχιεπίσκοπος μη μπορώντας να αντιμετωπίσει την δυσαρέσκεια των Αρχιερέων για την καταφρόνηση της πλειοψηφίας, έξαφνα σηκώθηκε από τη θέση του και διέλυσε την συνεδρίαση, εγκαταλείποντας τους υπολοίπους Συνοδικούς και την υπόλοιπη ημερήσια διάταξη των θεμάτων. (για την ιστορία αναφέρουμε το τέταρτο θέμα ήταν η αποπομπή καί πάλι του Επισκόπου Αστορίας Πέτρου λόγω των φιλοοικουμενικών δηλώσεων του Πρωτοσυγγέλου).
Σκανδαλισθέντες και αγανακτισμένοι οι Αρχιερείς από την τακτική αυτή του Αρχιεπισκόπου και των τριών Μητροπολιτών Καλλινίκου(Αχαΐας), Καλλιοπίου και Ματθαίου, υπέγραψαν έξι απ’ αυτούς μία επιστολή προς τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο και ζητούσαν την σύγκληση της Ιεράς Συνόδου για να εκφράσουν την δυσαρέσκειά τους, έναντι της παρασυνόδου πού είχε δημιουργηθή. Αντί της σύγκλησης όμως με το αίτημα των Αρχιερέων, ο Αρχιεπίσκοπος καλεί σε συνεδρίαση τους Αρχιερείς με θέμα την καταγγελία του Μητροπ. Καλλιοπίου κατά ορισμένων από τούς καταγγέλοντες Αρχιερείς και για θέματα πού είχαν ήδη αποφασισθή. Τότε διαπίστωσαν οι έξι Αρχιερείς, Φθιώτιδος Καλλίνικος, Χίου Στέφανος, Θεσσαλονίκης Ευθύμιος, Ευρίπου Ιουστίνος, Αυλώνας Βικέντιος και Αμερικής Παΐσιος ότι η ομάδα του Αρχιεπ. Χρυσοστόμου «χτυπούσαν» για τον τελικό στόχο τους πού ήταν η διάσπαση της Ιεράς Συνόδου και η αρπαγή όλης της Εκκλησιαστικής διοίκησης. Έστειλαν λοιπόν νέα επιστολή πού καταγγέλλανε στην Ιερά Σύνοδο τους Αρχιεπίσκοπο και τους τρεις Μητροπολίτες Αχαΐας, Πενταπόλεως και Οινόης. Με την εξέλιξη όμως αυτή αποκαλύφτηκε το σχέδιο του Θεού. Ας προσέξουμε το αποτέλεσμα των γεγονότων. Από τους δεκατέσσερις Αρχιερείς της Ιεράς Συνόδου οι δύο (Μεγαρίδος και Αχαρνών) έμειναν ουδέτεροι. Οι υπόλοιποι δώδεκα χωρίστηκαν σε δύο ισόποσα μέρη. Και το μεν πρώτο ήταν αμιγής Αυξεντιακής καταγωγής, το δε άλλο καθαρής πραξικοπιματικής προέλευσης με πρωτοστάτη σ΄αυτή, τον για δέκα χρόνια και πλέον ταραχοποιό, αργό και έκπτωτο Μητροπ. Χρυσόστομο Κιούση.
Την καταγγελία των έξι Αρχιερέων εκμεταλλεύτηκαν οι Κιουσικοί. Διέδωσαν ότι οι έξι αυτοί Αρχιερείς απεκόπηκαν από την Ιερά Σύνοδο και έκαναν σχίσμα. Μετά από έξι ημέρες χωρίς κανένα σεβασμό στους κανόνες της Εκκλησίας ασχολήθηκαν με την προσφιλή τους πράξη δηλαδή «καθαίρεσαν» (όπως το 1979) τούς έξι Αρχιερείς (γιατί τόλμησαν να τους ελέγξουν) και από τους δεκάδες κληρικούς πού παρέμειναν πιστοί στη νόμιμη Ι. Σύνοδο έξι Αρχιμανδρίτες. Τόση ήταν η ικανοποίηση των Κιουσικών πού διέσπασαν την Εκκλησία πού βροντοφώναζαν και έγραφαν σε περιοδικό τους «Δόξα το Θεό!».
Η Ιερά Σύνοδος μετά την θλίψη των πρώτων ημερών, συνήλθε και έθεσε την Πρωθιεραρχία στον έχοντα τα πρεσβεία σεβαστό Μητρ. Φθιώτιδος Καλλίνικο και συνέχισαν την διοίκηση της Εκκλησίας.
Τον Δεκέμβριο του 1995, μετά τις φιλοοικουμενιστικές δηλώσεις των Αμερικανών Επισκόπων Παΐσιου και Βικέντιου (ήδη τότε Μητροπ. Πειραιά), αποκόπτονται από την Ιεραρχία της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ελλάδας. Ακολουθούν αυτούς οι Μητροπ. Χίου Στέφανος και ο Ευρίπου Ιουστίνος. Η Ιερά Σύνοδος προσπάθησε μετά από λίγο καιρό να έλθει σε επαφή με τους Κιουσικούς πιεζόμενη από Αγιορείτες και πιστούς για ένωση. Μάταια όμως.
Αρχές του 1996 η Ιερά Σύνοδος αποτελείτο από τους Μητρ. Φθιώτιδος Καλλίνικο, Θεσσαλονίκης Ευθύμιο και Αχαρνών Αθανάσιο. Άγνωστο πώς ο Μητρ. Αχαρνών Αθανάσιος μεταπηδά στη δημιουργηθείσα παράταξη των Αμερικανών Επισκόπων και τίθεται πρόεδρος τους. Μη δυνάμενοι οι δύο εναπομείναντες Μητροπολίτες Καλλίνικος και Ευθύμιος να καλύψουν τις ποιμαντικές ανάγκες της Εκκλησίας αλλά και την διοίκηση αυτής, αποφάσισαν με την σύμφωνη γνώμη των κληρικών, να χειροτονήσουν νέους Επισκόπους. Τον Απρίλιο του ίδιου έτους, χειροτόνησαν τους Αρχιμανδρίτες Μακάριο Καβακίδη σε επίσκοπο Πέτρας, Αμβρόσιο Νικηφορίδη σε Επίσκοπο Φιλίππων, Άνθιμο Καραμήτρο σε Επίσκοπο Γαρδικίου και Χριστόφορο Αγγελόπουλο σε Επίσκοπο Αιγίνης.
Οι Κιουσικοί χωρίς πλέον εμπόδια προχωρούν τα σχέδιά τους. Τον Σεπτέμβριο του 1995 κάνουν Σωματείο την Εκκλησία. Το σωματείο αυτό έγινε με προτεσταντικό τύπο, διότι ταύτιζαν Εκκλησία και Σωματείο. Γιά παράδειγμα, ο σκοπός του σωματείου αναφέρεται ότι είναι η σωτηρία των μελών της Εκκλησίας (άρα η Εκκλησία δεν μπορεί από μόνη της να σώσει τους πιστούς και χρειάζεται κάποιο Σωματείο!) . Το Διοικητικό Συμβούλιο ήταν ισόβιο και αποτελείτο από την Σύνοδο. Οι αποφάσεις της Συνόδου ήταν αποφάσεις του Διοικ. Συμβουλίου και αντίστροφα. Όποιος ήταν μέλος του σωματείου ταυτόχρονα ήταν μέλος της Εκκλησίας, ενώ δεν προβλεπόταν τίποτα για τα μέλη της Εκκλησίας πού δεν ήταν μέλη του Σωματείου. Όποιο μέλος του Σωματείου=Εκκλησίας αθετήσει το Καταστατικό του Σωματείου-Εκκλησίας θα διαγράφεται, κ.ά.
Η σωματοποίηση της Εκκλησίας από τους Κιουσικούς προβλημάτισε πολλούς κληρικούς και λαϊκούς που τους είχαν ακολουθήσει.
Το 1997, η Ιερά Σύνοδος υπό την προεδρία του Μητροπ. Φθιώτιδος Καλλινίκου, δέχεται αίτηση εκατοντάδων μελών της Εκκλησίας, για αναψηλάφηση της δίκης του μακαριστού Αρχιεπ. Αυξεντίου. Την 1/14 Απριλίου με συνοδική απόφαση αποκαθίσταται ο αοίδιμος Αρχιεπ. Αυξέντιος λόγω κακοδικίας και παραπλανήσεως της Συνόδου και μαζί του όλοι οι καταδικασθέντες Επίσκοποι του έτους 1985.
Το 1998 οι Κιουσικοί προχώρησαν στη δημιουργία Καταστατικού Χάρτη. Η αντορθόδοξη αυτή πράξη τους έκανε και τους πλέον υποστηρικτές τους να διαφωνήσουν. Βλέποντες την κοινή κατακραυγή και τις διαρροές πού είχαν αναγκάστηκαν να αναβάλλουν την εφαρμογή του Καταστατικού Χάρτη. Εξ αιτίας και της τελευταίας αυτής παρεκτροπής των Κιουσικών διαχώρισαν την θέση τους ο Μητροπ. Δωδεκανήσου Καλλίνικος και Αχαρνών Αθανάσιος καθώς και πολλοί κληρικοί. Φυσικά όλοι οι διαμαρτυρηθέντες, καθαιρέθηκαν κατά την πάγια τακτική της Κιουσικής Συνόδου.
Την 21 Ιανουαρίου 1999, αναπαύθηκε εν Κυρίω ο Επίσκοπος Γαρδικίου Άνθιμος. Η Ιερά Σύνοδος των Γ.Ο.Χ. προβαίνει σε χειροτονίες νέων Επισκόπων, των Αρχιμανδριτών Νήφωνα (Αναστασόπουλου) σε Μητροπ. Πειραιώς και Αρέθα (Αντωνιάδη) σε Μητροπ. Κρήτης.
Το 2000 κατόπιν αιτήσεως προς την Ιερά Σύνοδο του Ρουμάνου Επισκόπου Κοσμά (Λαστούν) και του ποιμνίου του, γίνεται δεκτός ο Επίσκοπος Κοσμάς ως υφησυχάζων (λόγω ασθενείας). Στα τέλη του έτους, προσχωρεί στη Ιερά Σύνοδο ο Μητρ. Αχαρνών Αθανάσιος.
Το 2001, οι συνομιλίες προς ένωση μετά των Επισκόπων από την Βοστόνη Εφραίμ και Μακαρίου, αποβαίνουν άκαρπες. Ο μετ’ αυτών Επίσκοπος Παρισίων Φιλάρετος, έρχεται σε επαφή με την Ιερά Σύνοδο και προσχωρεί εις αυτήν. Την 21 Ιουνίου 2001, προάγεται ο Επίσκοπος Φιλάρετος σε Μητροπολίτη Γαλλίας και έξαρχος Δυτικής Ευρώπης.
Την 17 Φεβρουαρίου 2002, αναπαύθηκε εν Κυρίω ο Επίσκοπος Κοσμάς (Λαστούν). Τον Μάϊο του ίδιου έτους χειροτονείται Επίσκοπος Ταρσού ο Αρχιμανδρίτης Βησσαρίωνας Σωτηρόπουλος για τις ανάγκες της Αυστραλίας. Το Δεκέμβριο του ίδιου έτους προσχωρεί στην Ιερά Σύνοδο ο Επίσκοπος Αυλώνος Άγγελος (Αναστασίου).
Την 25 Ιανουαρίου 2004, κατόπιν παραίτησης λόγω υγείας του προέδρου της Ιεράς Συνόδου Μητροπολίτη Φθιώτιδας Καλλίνικου, εκλέγεται Αρχιεπίσκοπος και Πρωθιεράρχης της Ιεράς Συνόδου, ο Επίσκοπος Πέτρας Μακάριος. Η ενθρόνιση έγινε στο Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων Αθηνών την 2 Φεβρουαρίου 2004.