Ελλάδος
Η νέα Ιεραρχία των Γ.Ο.Χ.
Μετά το θάνατο του ομολογητή Ιεράρχη πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου ο Ιερός αγώνας των Γ.Ο.Χ. έμεινε απορφανισμένος. την εκκλησιαστική διοίκηση ανέλαβε επιτροπή από κληρικούς με πρόεδρο τον 
σεβάσμιο Αρχιμανδρίτη Ακάκιο Παπά και μέλη τους Αρχιμανδρίτες Λογγίνο Χατζηστεφάνου, Μερκούριο Καλοσκάμη, Γερμανό Αθανασίου, Αυξέντιο Πάστρα, Καλλιόπιο Γιαννακουλόπουλο, Ματθαίο Λαγγή, Γρηγόριο Παπαβλάχο, Ιερέα Κωνσταντίνο Παπαντωνίου και Γραμματέα τον Αρχιμ. Παντελεήμονα Τσαλούπη. Από την αρχή της αναλήψεως της διοίκηση η ανωτέρω επιτροπή έθεσε σαν στόχο την ανεύρεση Ορθόδοξης Εκκλησίας στο εξωτερικό προκειμένου να χειροτονήσει νέους Αρχιερείς για την Εκκλησία Γ.Ο.Χ. Ελλάδας. Κάποιες ελπίδες φανήκανε από την Εκκλησία των Ρώσων της Διασποράς. Με την Ιεραρχία των Ρώσων της Διασποράς είχαν έλθει σε επαφές και παλαιότερα το έτος 1934 οι Γ.Ο.Χ. της Ελλάδας, όταν εκείνοι βρίσκονταν στη Σερβία για τον ίδιο λόγο, δηλαδή προκειμένου να αποκτήσουν Αρχιερείς οι Γ.Ο.Χ. Ελλάδας αλλά μεσολάβησε η ανάληψη της εκκλησιαστικής διοίκησης των Γ.Ο.Χ. από τους τρεις τότε Αρχιερείς και έπαυσε το αίτημα. Τώρα λοιπόν κατόπιν ανταλλαγής επιστολών Με Αρχιερείς των Ρώσων της Διασποράς, κατόπιν ψήφου κλήρου και λαού των Γ.Ο.Χ. Ελλάδος, μετέβηκε στην Αμερική ο πρόεδρος της εκκλησιαστικής Επιτροπής Αρχιμ. Ακάκιος Παπάς και τον Δεκέμβριο του 1960 χειροτονήθηκε Επίσκοπο, από δύο Αρχιερείς της Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς, τους Αρχιεπίσκοπο Σικάγο Σεραφείμ (Ivanov) και Επίσκοπο Θεόφιλο (Ionesco) στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου Σικάγου.
Η χειροτονία του Επισκόπου Ακάκιου ήταν καθ’ όλα έγκυρη, εκτός ότι υστερούσε εκλογής από την Σύνοδο των Ρώσων της Διασποράς. το κενό αυτό συμπληρώθηκε αργότερα και τυπικά με την αποσταλείσα Συνοδική απόφαση της Εκκλησίας των Ρώσων της Διασποράς, την 18/31 Δεκεμβρίου 1969 προς τον Αρχιεπίσκοπο Αυξέντιο. Επιστρέψας στην Ελλάδα ο νέος Αρχιερέας ανέλαβε την ποιμαντορία του Ιερού Αγώνα των Γ.Ο.Χ.Το 1962, προσεκλήθη από τον Επίσκοπο Ακάκιο, ο Αρχιεπίσκοπος Χιλής Λεόντιος της Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς και χειροτόνησαν τρεις Επισκόπους, τούς Παρθένιο(Σκουρλή) σε Επίσκοπο Κυκλάδων, Αυξέντιο (Πάστρα) σε Επίσκοπο Γαρδικίου, Χρυσόστομο (Νασλίμη) σε Επίσκοπο Μαγνησίας. Μετά την αποχώρηση του Αρχιεπ. Λεοντίου, χειροτονήθηκαν από τους υπολοίπους οι Αρχιμανδρίτες Ακάκιος (Παπάς, ανηψιός του συνεπώνυμου) σε Επίσκοπο Διαυλείας και Γερόντιος (Μαργιόλης) σε Επίσκοπος Σαλαμίνας. Η εξαμελής αυτή Ιεραρχία εξέλεξε πρωθιεράρχη και Αρχιεπίσκοπο τον Ταλαντίου Ακάκιο. Μετά από λίγους μήνες απεβίωσε ο Επίσκοπος Κυκλάδων Παρθένιος, ενώ την 1 Δεκεμβρίου 1963, απεβίωσε ο Αρχιεπίσκοπος Ακάκιος.
Μετά από λίγες ημέρες (7/12/63), εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πρωθιεράρχης των Γ.Ο.Χ. ο Επίσκοπος Γαρδικίου Αυξέντιος. το 1964, ανατέθηκε σε επιτροπή η σύνταξη καταστατικού χάρτη της Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ. και κατατέθηκε στο Πανελλήνιο Συνέδριο των κληρικών για έγκριση. Το συνέδριο δεν επικύρωσε το Καταστατικό χάρτη και αποσύρθηκε. Τα επόμενα έτη η Εκκλησία των Γ.Ο.Χ. Ελλάδας μπορούμε να πούμε ότι πέρασε ήσυχα χρόνια ,ιδιαίτερα μετά την απόφαση και της πολιτείας (132010/1966) περί προστασίας της θρησκευτικής ελευθερίας των Γ.Ο.Χ.
Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αυξέντιος δεν λησμόνησε ποτέ την ευεργεσία της Ρωσικής Συνόδου της Διασποράς κατά το 1960 προς τους Γ.Ο.Χ. Ελλάδας.
Όλα τα προηγούμενα χρόνια ανταλλάσσονταν επιστολές μεταξύ Αρχιερέων των δύο Εκκλησιών και το 1970 ήλθε στη Αθήνα ο τότε Γραμματέας της Ι. Συνόδου της Διασποράς, Επίσκοπος Μανχάταν (νυν Πρωθιεράρχης της ROCA) Λαύρος με τον οποίο συλλειτούργησαν οι Επίσκοποί μας στον Ι. Ναό Παναγίας –Τσακού.
Την επίσκεψη αυτή ανταπέδωσε η Ιερά Σύνοδος των Γ.Ο.Χ. Ελλάδος το 1971, πηγαίνοντας μέλη αυτής με επικεφαλής τον Αρχιεπίσκοπο Αυξέντιο στην Αμερική και συμμετέχοντες σε κοινή Συνοδική Συνεδρίαση.
Τα σύννεφα όμως άρχισαν να έρχονται και πάλι πάνω από τους Γ.Ο.Χ. αυτή τη φορά από εσωτερικές έριδες. Από το 1970, ο Επίσκοπος Διαυλείας Ακάκιος άρχισε να δείχνει διασπαστικές τάσεις.
Αύγουστος 1970. Το Αρχιερατικό συλλείτουργο της Ιεραρχίας των Γ.Ο.Χ. Ελλάδας με τον Επίσκοπο Μανχάταν Λαύρου (Νυν Προθιεράρχην της ROCA) Λαύρον της ROCA)
Η αντιδραστική του τακτική κορυφώθηκε με τις νέες χειροτονίες Επισκόπων. Ο Αρχιεπίσκοπος Αυξέντιος και ο Επίσκοπος Γερόντιος μετά την ημιπληγία πού έπαθε ο Μαγνησίας Χρυσόστομος σκέφτηκαν να χειροτονήσουν νέους Επισκόπους φοβούμενοι νέα έλλειψη Αρχιερέων, έχοντας κακή εμπειρία από το παρελθόν. Στη απόφαση αυτή δεν συμφωνούσε ο Επίσκοπος Διαυλείας Ακάκιος. Οι δύο Αρχιερείς Αυξέντιος και Γερόντιος, έχοντες και την σύμφωνη γνώμη του ασθενούντος Επισκόπου Μαγνησίας Χρυσοστόμου, χειροτόνησαν το 1971 τέσσερεις νέους Επισκόπους τούς Αρχιμανδρίτες, Παϊσιο (Ευθυμιάδη) σε Επίσκοπο Ευρίπου, Χρυσόστομο (Κιούση) σε Επίσκοπο Θεσσαλονίκης, Καλλίνικο (Χανιώτη) σε Επίσκοπο Θαυμακού και Ακάκιο (Ντούσκο) σε Επίσκοπο Καναδά.
Κατά τη περίοδο αυτή οι Ναοί και Μονές πού υπάγονται στην Ιερά Σύνοδο ανέρχονται στα 250.
Το επόμενο έτος γίνεται προσπάθεια και πάλι για την έγκριση Καταστατικού Χάρτη αλλά και πάλι αποτυγχάνει και αποσύρεται. Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αυξέντιος σε μία προσπάθειά του να συσπειρώσει την Ιεραρχία κατορθώνει να επαναφέρει στην Ιερά Σύνοδο τον Διαυλείας Ακάκιο.
Το 1973 η Ιερά Σύνοδος υπό τον μακαριότατο Αυξέντιο αποφασίζει νέες επισκοπικές χειροτονίες δύο Αρχιμανδριτών, του Γαβριήλ (Καλαμισάκη) σε επίσκοπο Κυκλάδων και Αντωνίου (Θανάση) σε Επίσκοπο Μεγαρίδος. τον Ιούλιο του ιδίου έτους απεβίωσε ο Επίσκοπος Μαγνησίας Χρυσόστομος.
Το 1974, καλούνται οι Επίσκοποι να υπογράψουν την ομολογιακή εγκύκλιος. Αρνείται να υπογράψει αυτήν ο Επίσκοπος Αστορίας Πέτρος και αποκόπηκε από μέλος της Ιεράς Συνόδου. Ταυτόχρονα αποσχίζεται και πάλι ο Μητροπολίτης Αττικής Ακάκιος και ακολουθούν αυτόν οι Μητροπολίτες (πλέον) Θεσσαλονίκης Χρυσόστομος (Κιούσης) και Κυκλάδων Γαβριήλ (Καλαμισάκη), κατηγορούντες τους λοιπούς Επισκόπους καί ιδιαίτερα τόν Αρχιεπίσκοπο Αυξεντίο. Επίσης συλλειτουργούν με τον αποκοπέντα για θέματα πίστεως Επίσκοπο Αστορίας Πέτρο. Το Δεκέμβριο του ιδίου έτους η Ιερά Σύνοδος επιβάλλει αργία στο Μητροπολίτη Ακάκιο και αργότερα στον Θεσσαλονίκης Χρυσόστομο οι οποίοι ποτέ δεν σεβάστηκαν την απόφαση της Ιεράς Συνόδου.
Τα επόμενα χρόνια περνούν με ένταση και αδελφομαχίες. Το 1977 προσχώρησε στη Ιερά Σύνοδο ο Ματθαιικός Μητροπολίτης Κορίνθου Κάλλιστος (Μακρής). Εξ αιτίας του γεγονότος αυτού επιστρέφει στη Σύνοδο ο Θεσσαλονίκης Χρυσόστομος. Ο Μητροπολίτης Αττικής Ακάκιος
συνεχίζει την εχθρική στάση του κατά της Ιεράς Συνόδου, οπότε γίνεται έκπτωτος από την Μητρόπολη του. Την τακτική του πρώην Μητροπολίτη Ακάκιου ακολούθησε το 1978 και ο Μητροπ. Θεσσαλονίκης Χρυσόστομος. Μετά από πολλές άκαρπες προσπάθειες της Ι. Συνόδου για να συνετιστεί ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος, γίνεται έκπτωτος από την Μητρόπολή του.
Έτσι, η Ιερά Σύνοδος των Γ.Ο.Χ. δεν είχε πλέον να αντιμετωπίσει μόνο τον Οικουμενισμό και Νεοημερολογιτισμό, αλλά και τους υπονομευτές της συνοχής και ομόνοιας.
Οι Μητροπολίτες Αττικής Ακάκιος, Θεσσαλονίκης Χρυσόστομος, Κυκλάδων Γαβριήλ και Αστορίας Πέτρος,
με την πολυετή ανεπίτρεπτη θέση τους κατά της Ιεράς Συνόδου, τις σπιλώσεις πολλών κληρικών και την καταφρόνηση της Διοίκησης της Εκκλησίας, υπέδειξαν στους μετά από λίγο πραξικοπηματίες τον δρόμο της αποστασίας.