Ελλάδος

1 2 3 4 5 6

1935-1955
Η πνευματική ηγεσία του Ιερού Αγώνα

Η ένσταση των Ορθοδόξων κατά της καινοτομίας που επέβαλλαν στη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας οι ταγοί της Διοικούσας Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν ήταν μία αντίδραση της στιγμής αλλά μία συνειδητοποιημένη έκφραση Ορθόδοξης Ομολογίας. Η αγωνία  τους όμως από τα πρώτα χρόνια ήταν η στέρηση Αρχιερέων. Γνώριζαν ότι η έλλειψη αυτή πρώτον καθιστούσε αυτούς εκκλησιαστικά αποίμενους και δεύτερο Με τον καιρό θα δημιουργούσε πρόβλημα  κυρίως στη τέλεση των θρησκευτικών τους καθηκόντων διότι δεν θα υπήρχαν Ιερείς. Όλα αυτά τα χρόνια γίνονταν προσπάθειες να ενισχυθούν κάποιοι Ιεράρχες, ώστε να αποκηρύξουν την καινοτόμο Εκκλησία και να αναλάβουν την ηγεσία του Ιερού αγώνα. Έτσι επισκέφτηκαν και τον Μητροπολίτη πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομο (Καβουρίδη).

Ο μακαριστός Μητροπολίτης Χρυσόστομος (Καβουρίδης), το 1928 μετά από μία ασθένεια ζήτησε παραίτησή από τα καθήκοντά του και έμενε ως υφησυχάζων μόνιμα στην Αθήνα. Έτσι του δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά τον ζήλο αλλά και το πλήθος των ευσεβών Ορθοδόξων πού μάχονταν κατά της καινοτομίας του νέου ημερολογίου, διαπίστωσε τον άδολο αγώνα τους και απεφάσισε να συμπαραταχθεί μαζί τους. Μετά από επαφές πού είχε με άλλους Αρχιερείς ανέλαβε τη διαποίμανση των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών Ελλάδος μαζί με τούς Μητροπολίτες Δημητριάδος Γερμανό (Μαυρομμάτην) και Ζακύνθου Χρυσόστομου (Δημητρίου)
Την 13ην Μαΐου, έγινε πανηγυρική Θ. Λειτουργία των τριών Ιεραρχών, στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου –Αθηνών, όπου ενώπιον  25.000 πιστών, δήλωσαν την ανάληψη της ποιμαντορίας των Γ.Ο.Χ. και διάβασαν το σχετικό διάγγελμα πού αποτελούσε και την Ομολογία πίστεως.
Την επομένη ημέρα έστειλαν στη Σύνοδο της Νεοημερολογίτικης Εκκλησίας την αποκήρυξή τους και την διακοπή τους από μέλη της. Διακρίνοντας οι τρεις Ιεράρχες ότι η Νεοημερολογίτικη Εκκλησία προβαίνει σε δίκη και δίωξή τους, αποφάσισαν νά χειροτονήσουν Επισκόπους. Οι χειροτονίες έγιναν στην Ιερά Μονή Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης – Κερατέας, Αττικής και ανεδείχθησαν οι Αρχιμανδρίτες Γερμανός (Βαρυκόπουλος) σε Επίσκοπο Κυκλάδων, Χριστοφόρος (Χατζής) σε Επίσκοπο Μεγαρίδος, Πολύκαρπος (Λιώσης) σεΕπίσκοπο Διαυλείας και ο ηγούμενος της Μονής Ματθαίος (Καρπαθάκης) σε Επίσκοπο Βρεσθένης. Έτσι η Εκκλησία των Γ.Ο.Χ. Ελλάδας απέκτησε την Εκκλησιαστική Διοίκησή της με πρόεδρο τον Μητροπολίτη Δημητριάδος Γερμανό.
Η αντίδραση του Νεοημερολογίτη Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσοστόμου Παπαδόπουλου ήταν άμεση. Κατάφερε να στρέψει την Κυβέρνηση εναντίον των Ιεραρχών των Γ.Ο.Χ. Έστειλε ισχυρή αστυνομική δύναμη στα γραφεία της Αρχιεπισκοπής των Γ.Ο.Χ. (τότε ήταν στη οδό Αριστοτέλους 37) και έθεσε τους τρεις Μητροπολίτες σε περιορισμό εντός των γραφείων. Ο περιορισμός άρχισε την 29η Μαΐου. την 1ην Ιουνίου δικάστηκαν οι Αρχιερείς από την Νεοημερολογίτικη Εκκλησία και καταδικάστηκαν σε καθαίρεση και εξορία. Οι Αρχιερείς μας παρέμειναν περιορισμένοι στα γραφεία και φρουρούμενοι μέχρι την 7η Ιουνίου. Πρέπει να πούμε ότι τρεις συνοδικοί Μητροπολίτες της Νεοημερολογίτικης Εκκλησίας δεν συμφώνησαν με την δίωξη του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου κατά των Αρχιερέων των Γ.Ο.Χ. Αυτοί ήταν ο Ύδρας Προκόπιος, ο Σάμου Ειρηναίος και ο Αιτωλίας Ιερόθεος, έφθασαν δε μέχρι το σημείο να παραιτηθούν από τα συνοδικά τους καθήκοντα.
Την 7η Ιουνίου, οι ποιμενάρχες των Γ.Ο.Χ. οδηγήθηκαν στην εξορία. Ο Μητροπολίτης Δημητριάδος εξορίστηκε στη Μονή της Χοζεβιώτισσας στο νησί Αμοργός, ο πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος στη Μονή Αγίου Διονυσίου στον Όλυμπο και ο Ζακύνθου Χρυσόστομος στη Μονή Ρόμβου στην Ακαρνανία. και ενώ οι δύο πρώτοι οδηγήθηκαν στο τόπο της εξορίας τους, ο Ζακύνθου Χρυσόστομος δειλιάσας, δήλωσε μετάνοια και επανήλθε στην επαρχία του.

Οι τέσσερεις νεοχειροτονηθέντες Επίσκοποι έλαβαν τις ίδιες ποινές. Πλην οι δύο απ’  αυτούς, ο Διαυλείας Πολύκαρπος και ο Μεγαρίδος Χριστόφορος, ακολούθησαν το παράδειγμα του Ζακύνθου Χρυσοστόμου. Ζήτησαν συγγνώμη από την Νεοημερολογίτικη Σύνοδο και απέφυγαν την τιμωρία τους. Αυτοί δεν έγιναν δεκτοί σαν Επισκόπους αλλά σαν Αρχιμανδρίτες, έσπευσαν όμως να δηλώσουν ότι πείθονται στην απόφαση της Εκκλησίας αλλά στη συνείδησή τους αισθάνονται Επίσκοποι. Έτσι – δήλωσαν- ούτε θα ενεργήσουν τίποτα σαν Επίσκοποι αλλά ούτε θα λειτουργήσουν πλέον σαν Ιερείς, πράγμα το οποίο έκαναν. Από τούς άλλους δύο ο Κυκλάδων Γερμανός εξορίστηκε στη Μονή Στροφάδων της Ζακύνθου, ο δε Βρεσθένης Ματθαίος περιορίστηκε λόγω ασθενείας στη Μονή του. Μετά την επάνοδο των Αρχιερέων από την εξορία η Ιερά Σύνοδος των Γ.Ο.Χ. αποτελείτο από τον Δημητριάδος Γερμανό, π.Φλωρίνης Χρυσόστομο, Κυκλάδων Γερμανό και Βρεσθένης Ματθαίο.

Η δοκιμασία όμως των Γ.Ο.Χ. κατά την δεύτερη αυτή περίοδο δεν τελείωσε εδώ. Οι δύο Μητροπολίτες Δημητριάδος Γερμανός και πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος ως κύριοι αυτουργοί της συσταθείσας Ιεραρχίας των Γ.Ο.Χ. δέχθηκαν ως ήταν φυσικό το μεγαλύτερο μένος της Νεοημερολογίτικης Εκκλησίας. Θεώρησαν αναγκαίο να μην δεχθούν παθητικά τις άδικες εναντίον τους αποφάσεις της Νεοημερολογίτικης Ιεραρχίας. Με επιστολές προς την ηγεσία της Νεοημερολογίτικης Συνόδου και προς την Κυβέρνηση, διαμαρτύρονταν και εξηγούσαν τους λόγους της αποκοπής τους από την κρατική Εκκλησία. Επίσης ο πρώην Φλωρίνης χρησιμοποίησε σε ομιλίες  του τον θεολογικό όρο «δυνάμει και ουχί ενεργεία», εννοώντας ότι η Νεοημερολογίτικη Ιεραρχία είναι σχισματική έναντι των Ορθοδόξων, αλλά το σχίσμα πού έκαναν επικυρώνεται μόνο από πανορθόδοξη Σύνοδο. Δικαιούται -διευκρίνιζε ο μακαριστός Ιεράρχης- κάθε Ορθόδοξος να διακόψει εκκλησιαστική κοινωνία Με έναν σχισματικό κληρικό ή λαϊκό και να καταγγείλει αυτόν, αλλά δεν μπορεί να κηρύξει επισήμως αυτόν σχισματικό δικαίωμα πού έχει μόνο η Σύνοδος. Από τα πιο πάνω, οι Επίσκοποι Κυκλάδων Γερμανός και Βρεσθένης Ματθαίος αμφισβήτησαν την Ορθόδοξη ομολογία των Μητροπολιτών Γερμανού και Χρυσοστόμου. Μάταια προσπαθούσαν

οι δύο Μητροπολίτες να διατηρήσουν την ενότητα της Ιεραρχίας. για πολλά χρόνια επικράτησε μία αδελφομαχία. Οι επιστολές των μεν προς τούς δε δεν σταματούσαν, ο κλήρος και οι πιστοί φανατίζονταν και τέλος ο αγώνας υπέρ της πίστεως μετατράπηκε σε εσωτερική διαμάχη. Πρέπει να τονίσουμε για την ιστορία ότι πολλές φορές ο π. Φλωρίνης προσπάθησε να έλθει σε συνάντηση με τον Επίσκοπο Βρεσθένης στη προσπάθειά του να σταματήσει αυτός ο πόλεμος αλλά δυστυχώς όλες οι προσπάθειες του σταματούσαν στην αδιαλλαξία του Επ. Ματθαίου και των συμβούλων του.

Το 1944, απεβίωσε ο Μητροπολίτης Δημητριάδος Γερμανός. το επόμενο έτος, οι Επίσκοποι Μεγαρίδος Χριστόφορος και Διαυλείας Πολύκαρπος επανεντάχθηκαν στους Γ.Ο.Χ. υπό την προεδρία του πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου. το 1947, διοργανώθηκε το Α΄ Πανελλήνιο Συνέδριο των Γ.Ο.Χ. στο οποίο έλαβαν μέρος 500 αντιπρόσωποι από όλη την Ελλάδα.

Το 1948 ο Επίσκοπος Βρεσθένης Ματθαίος προβαίνει μόνος τους σε χειροτονίες Επισκόπων. Ο Επίσκοπος Κυκλάδων Γερμανός παύει να έχει εκκλησιαστική κοινωνία μετ’ αυτού και επανεντάσσεται στην Ιερά Σύνοδο των Γ.Ο.Χ. υπό την Προεδρία του πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου.
Το 1949, Αρχιεπίσκοπος και Πρωθιεράρχης της Νεοημερολογίτικης Εκκλησίας γίνεται ο Μητροπολίτης Σπυρίδων Βλάχος. Επί των ημερών του έγιναν οι σφοδρότεροι διωγμοί των Γ.Ο.Χ. Αρχιερείς εξορίστηκαν, Ιερείς αποσχηματίστηκαν και ξυρίστηκαν, Ιεροί Ναοί σφραγίστηκαν, Ιερά σύμβολα και σκεύη βεβηλώθηκαν, απλοί πιστοί φυλακίζονταν, τα παιδιά των Γ.Ο.Χ. αποκλείστηκαν από την Θεολογική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πολλές άλλες βαρβαρότητες κατά των Γ.Ο.Χ. χαρακτηρίζουν την εποχή αυτή.
Την 14η Μαΐου 1950, απεβίωσε ο Επίσκοπος Ματθαίος Καρπαθάκης. Ο νεοημερολογίτης Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων Βλάχος, εκμεταλλευόμενος τον πανελλήνιο σάλο πού είχαν δημιουργήσει τα σκάνδαλα της Μονής Κερατέας (του Επισκόπου Ματθαίου), κατηγόρησε όλον τον παλαιοημερολογίτικο κόσμο και ζήτησε από την πολιτεία την δίωξη τους. Γνωρίζοντας ο Μακαριστός Μητροπολίτης Χρυσόστομος την πονηρία του Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνος, προσπάθησε να ενώσει τους διισταμένους Παλαιοημερολογίτες προς αντιμετώπιση των νέων δεινών. Εκ της ενωτικής εγκυκλίου του πολλοί κληρικοί, Ναοί και Μονές πού ακολουθούσαν τους Ματθαιικούς, επέστρεψαν στη κανονική Σύνοδο των Γ.Ο.Χ.. Επίσης προετοίμασε τους Αρχιερείς, τους κληρικούς και τούς πιστούς για τους επερχόμενους νέους διωγμούς. Η εορτή των Θεοφανίων του 1951 υπήρξε ανεπανάληπτη. Χιλιάδες λαού ακολουθούσαν τους Αρχιερείς και κληρικούς τους. το γεγονός αυτό ξεχείλισε το μένος του Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνα. την 1/2/51, συλλαμβάνεται ο Μητροπολίτης πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος και οδηγείται για άλλη μία φορά στην εξορία, αυτή τη φορά στη Μονή Υψηλού –Μυτιλήνης. Στη πόλη Δεσφίνα, ο Νεοημερολογίτης Μητροπολίτης Φωκίδας Αθανάσιος, εισέρχεται εν ώρα λειτουργίας στο Ναό των ΓΟ.Χ. χτύπησε το Ιερέα πού λειτουργούσε και αφού πέταξε στη γη την Αγία Κοινωνία άρχισε να την ποδοπατά. Στο νησί Χίο ο Μητροπολίτης Παντελεήμων Φωστίνης συλλαμβάνει και αποσχηματίζει 10 μοναχούς της Ιεράς Μονής Αγίου

Μάρκου και τις Μοναχές της Ι. Μονής Μεγάλης Παναγίας, διότι ακολουθούσαν το παλαιό ημερολόγιο. Πολλοί Ιερείς μας είχαν κρυφτεί προκειμένου να αποφύγουν την οργή του νέου Διοκλητιανού Σπυρίδωνος Βλάχου και λειτουργούσαν κρυφά σε εξωκλήσια του δάσους, και υπόγεια σπιτιών.
Ξημερώνοντας η 24η Μαρτίου 1951, μεταφέρεται από το σπίτι πού κρυβότανε στο Νοσοκομείο ο Επίσκοπος Κυκλάδων Γερμανός, μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο. Αφού διαπιστώθηκε εκεί η σοβαρότητα της κατάστασής τους, το μέλος του Διοικ. Συμβουλίου της Κοινότητας Γ.Ο.Χ. μακαριστός Σταύρος Καραμήτσος πήγε στο Αρχιεπίσκοπο Σπυρίδωνα και τον παρακάλεσε να σταματήσει προ στιγμή τα διωκτικά μέτρα ιδικά για τον ψυχοραγούντα Επίσκοπο, ώστε να πάει Ιερέας στο Νοσοκομείο να τον κοινωνήσει. Επίσης ζήτησε από τον Αρχιεπίσκοπο Σπυρίδωνα να διατάξει την αποσφράγιση ενός Ναού για να διαβαστεί η νεκρώσιμη ακολουθία όταν θα αναπαύετο ο ασθενής Επίσκοπος. Δυστυχώς ούτε αυτή η στιγμή έκαμψε την σκληρότητα του Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνα. Αντιθέτως έστειλε αστυνομική δύναμη στο Νοσοκομείο για να φρουρεί  τον ετοιμοθάνατο Επίσκοπο. το απόγευμα της ίδιας ημέρας ανεπαύθη ο Επίσκοπος Κυκλάδων Γερμανός τον οποίον συνέχισε και νεκρό να φρουρεί αστυνομική δύναμη. Παρ’ όλα αυτά, η ακαμψία  «των εκπρόσωπων της αγάπης», υπερνικήθηκε από απλούς ανθρώπους. Κρυφά ( μάλλον με την ανοχή των φρουρών) ο Ιερέας π. Ανδρέας Κωνσταντινάτος πήγε στο νοσοκομείο  και μετέδωσε στον Επίσκοπο Γερμανό τα άχραντα Μυστήρια. Αφού εκοιμήθη ο ασθενής Ιεράρχης, ο επικεφαλής της φρουράς πού φύλαγε τον νεκρό Επίσκοπο, μαθαίνοντας την σκληρότητα του Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνα, πλησίασε κάποιον από τους πιστούς πού βρισκόταν εκεί και του είπε μυστικά, «Φέρτε Ιερέα την νύχτα να διαβάσετε την νεκρώσιμο ακολουθία του νεκρού». Εκείνος φοβούμενος μήπως είναι τέχνασμα για να συλλάβουν τον Ιερέα πού θα ερχότανε δίστασε να δεχθεί. Τότε του διαβεβαίωσε ο αξιωματικός στον λόγο της τιμής του ότι δεν θα συλλάβει το Ιερέα. Έτσι λοιπόν την νύκτα εκείνη, αφού έντυσαν τον νεκρό Επίσκοπο με τα αρχιερατικά του άμφια και ανακούφισαν την σωρό του καθήμενη (κατά τα αρχαία έθιμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας), διαβάστηκε η νεκρώσιμη ακολουθία από τον (τότε) Αρχιμ Χρυσόστομο Κιούση παρουσία ολίγων πιστών. την άλλη μέρα επέβαλλαν στη Διοίκηση των Γ.Ο.Χ. να μεταφέρουν κρυφά τον νεκρό στο κοιμητήριο και να τον θάψουν χωρίς Ιερέα. Παρ’ όλα αυτά τα νέα κυκλοφόρησαν πολύ γρήγορα και έσπευσαν στο Β΄ Κοιμητήριο των Αθηνών χιλιάδες πιστών Γ.Ο.Χ. Οι πιστοί διαλύθηκαν από την αστυνομία και έγιναν συλλήψεις πολλών αδελφών οι οποίοι δικάστηκαν και καταδικάστηκαν για παράνομη συγκέντρωση.
Η τρομοκρατία και η βία από τα όργανα του Νεοημερολογίτη Αρχιεπ. Σπυρίδωνα συνεχίζονταν. Οι Ναοί των Γ.Ο.Χ. σφραγίζονταν ο ένας μετά τον άλλον, οι πιστοί όποτε συγκεντρώνονταν για λειτουργία ή προσευχή συλλαμβάνονταν και δικάζονταν,  όποιοι Ιερείς εντοπίζονταν συλλαμβάνονταν και αποσχηματίζονταν. Κάποιος Ιερέας μάλιστα στον  Πειραιά (δυστυχώς
δεν είμαστε σίγουροι για το όνομά του) απελπίστηκε από τις πολλές φορές πού είχε αποσχηματιστεί και κάθε φορά χρειαζότανε να αγοράζει ύφασμα για να φτιάξει καινούργια ράσα. Έτσι αγόρασε ένα τόπι ύφασμα μαύρο και το έδωσε σε μία πιστή η οποία ήξερε ράψιμο λέγοντάς της «Κράτησε το ύφασμα αυτό και όποτε μάθεις ότι με συλλάβανε ξεκίνα να μου ράβεις καινούργια ράσα».
Τον  Ιούλιο του 1952 με την επέμβαση βουλευτών διακόπτεται η εξορία του Μητρ. πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου και σταμάτησαν οι διώξεις κατά των Γ.Ο.Χ. Οι λοιποί Αρχιερείς και κληρικοί μας ελεύθεροι πλέον εμφανίστηκαν από τους τόπους πού κρύβονταν όλο αυτό το διάστημα. Ερχόντουσαν εκλογές στη Ελλάδα. Όπως συμβαίνει στις περιπτώσεις αυτές δύνονται πολλές υποσχέσεις. Πολλοί βουλευτές υπόσχονταν να βοηθήσουν για την επαναφορά του παλαιού ημερολογίου στην Εκκλησία, αν εκλέγετο το κόμμα τους. Έγινε λοιπόν η πρόταση να παραιτηθούν οι Αρχιερείς μας από την εκκλησιαστική διοίκηση των Γ.Ο.Χ. προς διευκόλυνση του σχεδίου. Έτσι και έγινε. Πλην ο Μακαριστός πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος γρήγορα διέκρινε το παιχνίδι των πολιτικών. Αμέσως ανακάλεσε την παραίτησή του οι δε Επίσκοποι Χριστόφορος και Πολύκαρπος μετά από διαβουλεύσεις μετά της Νεοημερολογίτικης Εκκλησίας προσχώρησαν σ΄αυτήν και έγιναν δεκτοί σαν Επίσκοποι (αργότερα προήχθησαν σε Μητροπολίτες).
Μόνος ο τρισμακάριστος Πρωθιεράρχης Χρυσόστομος, αντιμετώπιζε την σκληρότητα των Νεοημερολογιτών και την εμπάθεια των Ματθαιικών, μέχρι την 7/20 Σεπτεμβρίου του 1955, κατά την οποία πέταξε η μακαρία ψυχή του στον ουρανό ώστε να του ανταποδώσει ο Θεό τον μισθό του ομολογητή της πίστεως.

1 2 3 4 5 6